Kapadocja to historyczna kraina w środkowej Anatolii, na terenie dzisiejszej Turcji, obejmująca prowincje Nevşehir, Kayseri, Aksaray, Niğde i części Kırşehir.
Jej nazwa pochodzi od perskiego słowa Katpatuka, co oznacza prawdopodobnie „kraina pięknych koni”. Obszar ten znany jest z unikalnych formacji skalnych, wulkanicznych stożków i dolin, powstałych na skutek milionów lat erozji tufów wulkanicznych. W regionie dominują stożki zwane „baśniowymi kominami” (tur. peri bacaları), które przybrały fantazyjne kształty dzięki wiatrowi i wodzie. Teren Kapadocji pokrywają pozostałości aktywności wulkanicznej dawnych wulkanów: Erciyes, Hasan i Melendiz.
Pierwsze ślady osadnictwa w Kapadocji pochodzą z okresu neolitu, a region był zamieszkiwany przez Hurytów, Hetytów, Frygów, Persów, a następnie Greków i Rzymian. W czasach rzymskich i bizantyjskich Kapadocja była ważnym ośrodkiem wczesnego chrześcijaństwa. Chrześcijanie uciekający przed prześladowaniami wykuli w miękkich skałach dziesiątki kościołów, klasztorów i kaplic. Powstały też podziemne miasta, takie jak Derinkuyu i Kaymaklı, mogące pomieścić tysiące ludzi, magazyny, stajnie, kuchnie i kaplice. Mieszkańcy chronili się w nich przed najazdami Arabów i innych ludów.
Kapadocja stanowiła ośrodek życia monastycznego – działały tu wspólnoty pustelników i mnichów związanych z Bazylim Wielkim i Grzegorzem z Nyssy. Region ten słynął z intensywnego życia duchowego oraz bogactwa sztuki sakralnej. Najbardziej znanym kompleksem religijnym jest Muzeum na Wolnym Powietrzu w Göreme, wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1985 roku. Kapadocja to również miejsce licznych dolin, takich jak Dolina Miłości, Dolina Róż, Dolina Gołębi i Dolina Mnichów, każda charakteryzująca się odmiennym krajobrazem i formami skalnymi.
Tradycyjne domy wykute w skałach, tzw. skalne mieszkania, przez wieki służyły jako schronienia mieszkalne, a niektóre są wykorzystywane do dziś. Współczesna Kapadocja słynie z luksusowych hoteli jaskiniowych, które łączą tradycyjną architekturę z nowoczesnym komfortem. Region ten jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych miejsc turystycznych Turcji, przyciągającym setki tysięcy turystów rocznie. Jedną z największych atrakcji są loty balonem o wschodzie słońca, oferujące spektakularne widoki na krajobraz skalny i doliny. Balony stały się symbolem Kapadocji i jednym z najczęściej fotografowanych elementów regionu.
Kapadocja to także centrum rękodzieła – słynie z ceramiki, dywanów i wyrobów z onyksu. Wielowiekowa tradycja rolnictwa i hodowli koni sprawia, że region zachowuje swój wiejski charakter. W kuchni kapadockiej dominują dania z warzyw, jagnięciny i lokalnego chleba wypiekanego w glinianych piecach. W regionie produkuje się również lokalne wino, którego tradycje sięgają czasów starożytnych. Kapadocja pełni ważną rolę w kulturze i tożsamości Anatolii, będąc przykładem harmonii między człowiekiem a naturą.
Współcześnie region objęty jest ochroną konserwatorską i stanowi przedmiot licznych badań archeologicznych, geologicznych i historycznych. Mimo wzrostu turystyki, władze starają się zachować autentyczny charakter osad i krajobrazu. Kapadocja fascynuje zarówno geologów, jak i historyków sztuki, badaczy religii oraz turystów. Dzięki swojej różnorodności naturalnej i kulturowej uchodzi za jedno z najbardziej niezwykłych miejsc świata. Jest przykładem długotrwałej ciągłości kulturowej w zmieniającym się świecie.