Przełęcz Kazanłyk (bułg. Казанлъшка седловина) to przełęcz górska położona w centralnej części Bułgarii, w paśmie Starej Płaniny.

Łączy południowe przedpole gór – Kotlinę Kazanłycką – z północną częścią kraju, prowadząc w kierunku miasta Gabrowo. Przełęcz znajduje się na wysokości około 1150 metrów nad poziomem morza. Jej przebieg wyznacza ważny szlak komunikacyjny, którym biegnie droga krajowa nr 5, będąca częścią paneuropejskiego korytarza transportowego E85. Trasa ta umożliwia połączenie między Stara Zagora a Wielkim Tyrnowem. Przełęcz Kazanłyk usytuowana jest w pobliżu Przełęczy Szipka, z którą bywa niekiedy błędnie utożsamiana, choć stanowi osobny punkt topograficzny. Obszar wokół przełęczy charakteryzuje się zalesieniem, głównie przez buki, dęby oraz jodły. Znajduje się ona w strefie ochronnej Parku Narodowego „Bałkan Centralny”. W przeszłości przełęcz odgrywała rolę pomocniczego szlaku górskiego o znaczeniu lokalnym. Obecnie jest to droga asfaltowa o dobrym standardzie, umożliwiająca całoroczny ruch kołowy. Ze względu na warunki atmosferyczne, w okresie zimowym przejazd może być utrudniony. Rejon przełęczy charakteryzuje się znacznymi walorami krajobrazowymi oraz turystycznymi. Z przełęczy rozciąga się widok na południowe podnóże Bałkanów oraz kotlinę różaną, zwaną Doliną Róż. W pobliżu przełęczy przebiegają liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzące na okoliczne szczyty. Region ten przyciąga miłośników turystyki aktywnej oraz fotografii krajobrazowej. Przełęcz bywa wykorzystywana również jako punkt startowy dla wycieczek górskich w kierunku szczytów Hadżi Dimityr oraz Buzłudża. W okresie wiosennym i letnim przełęcz Kazanłyk stanowi częsty cel lokalnych wycieczek. Znaczenie tego przejścia wzrosło po modernizacji infrastruktury drogowej w regionie. Wzdłuż drogi znajdują się miejsca postojowe oraz punkty widokowe. Przełęcz położona jest w regionie historycznym o bogatej przeszłości związanej z epoką odrodzenia narodowego w Bułgarii. W odległości kilku kilometrów znajduje się mauzoleum Hadżi Dimityra – bohatera narodowego Bułgarii. Sama przełęcz nie posiada dużej zabudowy, lecz występują tu obiekty turystyczne o charakterze sezonowym. Obszar Kazanłyckiej przełęczy pozostaje jednym z mniej uczęszczanych, ale krajobrazowo atrakcyjnych przejść przez Starą Płaninę. Ze względu na bliskość ważnych szlaków historycznych, przełęcz ta nabiera coraz większego znaczenia w planowaniu tras kulturowo-historycznych. W rejonie przełęczy występują również liczne gatunki chronionych roślin i zwierząt. Flora alpejska oraz występowanie rzadkich endemitów czynią ten obszar interesującym z punktu widzenia nauk przyrodniczych. Przełęcz bywa także wykorzystywana jako punkt obserwacji ptaków migrujących przez Bałkany. Występują tu warunki sprzyjające paralotniarstwu, choć brak oficjalnej infrastruktury lotniczej. Okolica znajduje się w strefie oddziaływania miasta Kazanłyk, znanego z produkcji olejku różanego i muzeum trackich grobowców. Przełęcz Kazanłyk nie należy do najbardziej znanych w Bułgarii, lecz zyskuje na znaczeniu w turystyce niszowej i edukacyjnej. Występują tu naturalne źródła wody pitnej oraz miejsca biwakowe wykorzystywane przez wędrowców. Obszar przełęczy objęty jest częściową ochroną przyrodniczą w ramach programu Natura 2000. Geologicznie teren ten zbudowany jest głównie ze skał osadowych i metamorficznych. Przełęcz znajduje się w strefie sejsmicznej o niskim natężeniu aktywności. Pomimo niewielkiego natężenia ruchu, przełęcz stanowi element ważny dla lokalnej logistyki i transportu. Znajdujące się w jej pobliżu przejazdy umożliwiają dostęp do trudno dostępnych obszarów leśnych i pasterskich. Przełęcz Kazanłyk pozostaje obszarem o dużym potencjale rozwoju ekoturystyki, edukacji terenowej i turystyki kulturowej.