Cminda Sameba (pełna nazwa: Sobór Trójcy Świętej w Gergeti) to prawosławny klasztor położony w północnej Gruzji, w regionie Kazbegi (Stepancminda), na wysokości ok. 2170 m n.p.m.

Klasztor wznosi się na samotnym wzgórzu u stóp masywu Kazbek, jednego z najwyższych szczytów Kaukazu. Budowla stanowi symbol Gruzji i jest jednym z najczęściej fotografowanych miejsc w kraju ze względu na spektakularne położenie. Cminda Sameba została wzniesiona w XIV wieku i od początku pełniła zarówno funkcje sakralne, jak i strategiczne.

Kościół główny, zbudowany w stylu gruzińskiego średniowiecznego klasycyzmu, wykonano z ciosanego kamienia i zwieńczono charakterystyczną kopułą. Obok świątyni znajduje się dzwonnica oraz zabudowania klasztorne, niegdyś służące jako schronienie dla mnichów i pielgrzymów. W czasach najazdów perskich i tureckich klasztor stanowił schronienie dla bezcennych relikwii i manuskryptów z Mcchety. W czasach sowieckich działalność religijna została tu zakazana, lecz miejsce to nigdy nie przestało być symbolem duchowości i narodowej tożsamości Gruzinów.

W latach 90. XX wieku, po odzyskaniu niepodległości przez Gruzję, klasztor został ponownie otwarty i stał się celem licznych pielgrzymek. Od tego czasu Cminda Sameba zyskała status jednego z najważniejszych ośrodków duchowych Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego. Mimo odosobnionego położenia, do klasztoru można dziś dotrzeć pieszo, jeepem lub konno, choć tradycyjnie wielu pielgrzymów pokonuje trasę pieszo jako formę duchowego wysiłku. Widok z klasztoru na dolinę Tereku oraz otaczające go szczyty jest niezwykle malowniczy i uchodzi za jeden z najpiękniejszych w Kaukazie.

W architekturze klasztoru uwagę zwracają surowe, ale harmonijne proporcje, a wnętrze zachowało fragmenty dawnych fresków i ikon. Klasztor otoczony jest ciszą, górami i historią – przez wieki pełnił funkcję nie tylko religijną, lecz także obronną i kulturową. Cminda Sameba jest nie tylko miejscem modlitwy, ale i symbolem trwania gruzińskiej wiary w trudnych warunkach geopolitycznych. Stał się ikoną krajobrazu Gruzji, pojawiając się na niezliczonych pocztówkach, filmach i materiałach promocyjnych.

Dla wielu odwiedzających to nie tylko atrakcja turystyczna, lecz również miejsce zadumy, kontemplacji i duchowego odrodzenia. Zimą kompleks jest częściowo zasypany śniegiem, co jeszcze bardziej podkreśla jego mistyczny charakter. Mimo swojego wieku, klasztor wciąż jest czynną świątynią, gdzie odprawiane są nabożeństwa i przyjmowani są pielgrzymi. W 2007 roku klasztor został wpisany na gruzińską listę dziedzictwa narodowego i rozważany jest do wpisania na listę UNESCO. Cminda Sameba pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych i symbolicznych miejsc całego Kaukazu.