Quasimodo, znany jako dzwonnik z Notre Dame, to fikcyjna postać stworzona przez Victora Hugo w powieści Notre-Dame de Paris z 1831 roku. Jest sierotą porzuconym jako niemowlę u progu katedry Notre Dame

w Paryżu. Zostaje przygarnięty przez archidiakona Claude’a Frollo, który wychowuje go w ukryciu. Quasimodo ma zdeformowaną twarz i garb, przez co większość ludzi uznaje go za potwora. Jest głuchy z powodu ciągłego bicia w potężne dzwony katedry. Mimo wyglądu, ma dobre serce i ogromną lojalność wobec tych, którzy okazują mu życzliwość. Przez większość życia przebywa samotnie w wieżach Notre Dame, obserwując świat z wysokości. Jego jedynymi towarzyszami są kamienne gargulce i dzwony, które traktuje jak przyjaciół. Zakochuje się beznadziejnie w pięknej cygance Esmeraldzie. Po raz pierwszy dostrzega ją podczas Święta Błaznów, kiedy sam zostaje koronowany na Króla Błaznów. Choć początkowo zostaje wykorzystany przez Frollo do porwania dziewczyny, później staje w jej obronie. Quasimodo ratuje Esmeraldę, chroniąc ją w murach katedry przed wymiarem sprawiedliwości. Ich relacja staje się symbolem bezinteresownej miłości i współczucia. Dzwonnik robi wszystko, by ocalić Esmeraldę przed egzekucją, nawet wbrew swojemu „opiekunowi”. Tragiczna historia kończy się śmiercią Esmeraldy, a Quasimodo, zdruzgotany, znika bez śladu. W epilogu powieści jego szczątki zostają odnalezione przy zwłokach Esmeraldy, co sugeruje, że umarł u jej boku. Postać Quasimoda symbolizuje konflikt między powierzchownością a wnętrzem człowieka. Hugo wykorzystał jego historię, by skrytykować społeczne uprzedzenia i hipokryzję. Katedra Notre Dame nie jest tylko tłem – jest niemalże osobnym bohaterem powieści, nierozerwalnie związanym z losem dzwonnika. Quasimodo był wielokrotnie przedstawiany w adaptacjach teatralnych, filmowych i animowanych. Najbardziej znana wersja to animacja Disneya z 1996 roku, choć znacznie łagodniejsza i bardziej optymistyczna niż pierwowzór. W filmie Disneya dzwonnik zyskuje przyjaciół i odnajduje swoje miejsce w społeczeństwie. W kulturze popularnej Quasimodo stał się symbolem „brzydkiego anioła” – kogoś z wyglądem potwora, lecz szlachetną duszą. Jego los wzrusza kolejne pokolenia czytelników, ukazując tragizm odrzucenia i pragnienie akceptacji. Quasimodo pozostaje jedną z najbardziej poruszających postaci w historii literatury europejskiej. Victor Hugo, tworząc go, pragnął także zwrócić uwagę na konieczność ochrony zabytków architektury. Powieść Notre-Dame de Paris miała ogromny wpływ na późniejszą restaurację samej katedry.