Sagalassos – starożytne miasto położone w górach Taurus w południowo-zachodniej Turcji, w pobliżu dzisiejszej miejscowości Ağlasun w prowincji Burdur. Usytuowane na wysokości około 1500 metrów n.p.m.,

było jednym z najlepiej zachowanych miast hellenistycznych i rzymskich w regionie Pisydii. Początki osadnictwa w tym miejscu sięgają VII wieku p.n.e., a największy rozkwit Sagalassos przeżywało w okresie rzymskim, zwłaszcza za panowania cesarza Hadriana. Miasto słynęło z imponującej architektury – m.in. teatrów, łaźni, biblioteki, nimfeum oraz kompleksu agory.

Sagalassos zostało uznane przez Rzymian za „miasto lojalne”, dzięki czemu otrzymało liczne przywileje i fundusze. Jednym z najbardziej znanych elementów jest fontanna Hadriana, która została częściowo zrekonstruowana i dziś znów tryska wodą. W ruinach znaleziono także kolosalne posągi rzymskich cesarzy, m.in. Hadriana, Marka Aureliusza i Faustyny. Miasto zniszczyło potężne trzęsienie ziemi ok. 540 r. n.e., a pozostała ludność opuściła je z powodu najazdów i pogarszającego się klimatu.

Przez wiele stuleci Sagalassos pozostawało zapomniane i ukryte pod warstwami ziemi i kamieni. Ruiny zostały ponownie odkryte i zbadane w XIX wieku, a od lat 90. XX wieku prowadzone są tam systematyczne wykopaliska archeologiczne, głównie przez misję belgijską. Znaleziska z Sagalassos można oglądać m.in. w Muzeum Archeologicznym w Burdur. Miejsce to uchodzi dziś za jedno z najlepiej zachowanych i najmniej zniszczonych starożytnych miast Anatolii.

Dzięki swojej wysokości i górskiemu klimatowi, ruiny oferują spektakularne widoki i unikalną atmosferę – wciąż można tam odnaleźć ciszę i autentyzm. Sagalassos stanowi dziś ważny punkt na mapie archeologicznej Turcji i jest dostępne dla turystów, choć nie jest jeszcze masowo odwiedzane. W 2009 roku miejsce zostało wpisane na wstępną listę światowego dziedzictwa UNESCO.